 |
| azijnzuur |
Ik was op 17 augustus vanuit Assendorp op weg naar een bestemming in Holtenbroek. Normaal rij ik o.a. over de Melkmarkt en de Rodetorenbrug. Deze keer was mijn weg versperd door de “Zomerkermis”.
Ik heb daar persoonlijk niets mee, met kermis, maar ik zie ook wel dat erg veel mensen zich er blijkbaar een paar maal per jaar leuk mee kunnen vermaken.
Het hele boeltje draait op elektriciteit, dat wel, er gaat zowat voor een klein dorp aan vermogen inzitten (het jaarverbruik van ruim honderd huishoudens). Dat even terzijde. Voor mij dus wel een flinke extra reden om me er niet mee in te laten.
Eén kermis per jaar is overigens niet genoeg, er zijn er in Zwolle per jaar een stuk of vier.
Daarnaast zijn er jaarlijks in Zwolle (steeds meer) festivals.
En waar vroeger weinig tot niets te beleven was, zijn nu óveral terrassen. En bij gebrek aan een kust is er dit jaar nu ook een zandbak voor volwassenen gemaakt: “Stränd” - nóg een extra ontmoetings- en consumptieplek erbij. Gesubsidieerd, dat ook.
Kortom, er is veel vermaak in Zwolle...
Ik zou zo denken, die uitbaters concurreren mekaar allemaal dood. Maar dat is een misverstand, er komen er nog steeds bij, dus blijkbaar is het nog steeds haalbaar, is er voldoende klandizie.
Wat er intussen niet meer is:
Kunstzinnige festivals als “De Stad als Theater”, waarbij je zelf een actieve rol speelde, het Celecentrum, De Muzerie is wegbezuinigd, er is geen Muziekschool meer. De bibliotheek verdwijnt uit het centrum, het aantal vestigingen verkleint, de Broerenkerk is niet meer voor tentoonstellingen en voorstellingen maar een boekwinkel geworden. De Spiegel doet goed z’n best maar nog niet zolang geleden ging het Orkest van het Oosten (tussendoor nog een poosje Het Nederlands Symfonieorkest genaamd) er bijna onderdoor door gebrek aan bezoekers.Tegelijk wordt er actie gevoerd voor een hoger geluidsniveau voor wéér een evenement in Park de Wezenlanden.
Kortom, echte actieve cultuur staat bij veel mensen op een laag pitje.
Drankjes en hapjes, kletsen, muziek opzuigen, het kan niet op. En ook Pokémon houdt heden veel gemoederen bezig.
Zelf iets creëren, het lijkt steeds minder aandacht te krijgen.
Als je je dan zorgen maakt over de gevolgen voor het milieu, het klimaat, de energievoorziening, dan kan je niet op echte belangstelling rekenen.
Als je voorrekent dat cultuur, en zelf bezig zijn met kunstzinnige activiteiten, een veel lagere impact op het milieu heeft én voor de deelnemers vele malen meer bevredigend is dan alleen maar consumeren, wordt je waarschijnlijk raar aangekeken.
Het draaien van de economie op de oude grondslag, waarbij de aarde zo langzaamaan volledig onleefbaar wordt voor de mensheid, is blijkbaar belangrijker dan het zoeken naar en stimuleren van verantwoorde én bevredigende alternatieven.
Nu gaat het niet anders. Bewust nadenken over de impact van ons huidige gedrag is voor veel mensen een brug te ver. De politiek houdt zich er niet mee bezig, en ik was verbluft over een raadsvergadering waarin de VVD het beleid, waarbij er ik-weet-niet-hoeveel infrastructurele werken en verkeersvoorzieningen worden aangepakt, reden vindt om het zittende bestuur te complimenteren.
Terwijl tegelijk de cultuur om zeep wordt geholpen en de biodiversiteit wordt wegbezuinigd middels een onderhouds- en maaibeleid waar ik dagelijks buitengewoon droevig van wordt.
Ik vind het barbaars.
We gaan zingend en spelend ten onder. De Titanic was er nog heilig bij. Slechts 1522 slachtoffers.
Dat is niets bij de miljarden mensen die nu gevaar lopen.
Het aantal berichten, waarin de mensheid nog maar een kort leven wordt toebedeeld, neemt al snel in aantal toe...
Een beetje bezijden, maar boeiend:
"Eigenlijk zijn we allemaal psychiatrische patiënten" - Psychiater Dirk De Wachter over liefde, verveling en 'gewonigheid' -
"Het moderne leven hangt aaneen van de kicks en wordt voortgestuwd door een continue zoektocht naar genot."
