Verschuiving

Op 17 oktober 2015 heb ik de film “The Shift” gekeken. Een project van Wayne Dyer.
Dr. Wayne W. Dyer is eind augustus 2015 op 75-jarige leeftijd overleden. Hij zou al geruime tijd ziek zijn (hij leed aan leukemie). Naar later bleek was hij 'slechts' aan een hartstilstand gestorven en was er van de leukemie geen spoor meer te vinden...

In de film vertelt hij over HET moment in je leven dat voor iedereen een keer kan komen. Het moment dat je alles anders gaat doen. Je verschuift je waarneming en gaat vanuit andere opvattingen (be)leven.

De film begint met een tekst van Carl Gustav Jung:
‘Volkomen onvoorbereid zetten we de stap naar de middag van ons leven. Sterker, we zetten deze stap in de foutieve veronderstelling dat onze waarheden en idealen ons zullen blijven dienen zoals ze dat tot nu toe gedaan hebben. Maar we kunnen de middag van ons leven niet leven volgens het programma van de ochtend, want wat 's morgens geweldig was zal 's avonds van weinig waarde zijn, en wat 's morgens waar was zal 's avonds een leugen zijn geworden.'

Elke aanleiding kan er een zijn, waarin je je ineens weer vol bewust bent van waar je mee bezig bent, de waarden die je nastreeft. Aan de hand van vertellingen en verhaallijnen wordt het thema uitgediept.
Het kijken raakte me diep, mede door de fraaie beelden en mooie muziek.

Heen...

In mijn beleving was ik de afgelopen jaren met een verschuiving bezig. Naar een andere benadering van de wereld zoals ik die waarneem. Niet dat ik vind dat m’n denken niet klopte... Mijn benadering en 'omgaan met' was wel toe aan een echte herziening.
Tot nu toe verzamelde en deelde ik informatie. Het werkt echter niet voldoende naar mijn zin. Mensen lezen en vergeten. Verzamelen leidt voor mezelf evenmin vanzelfsprekend tot uitvoeren. Veel van de gevonden kennis en (universele) waarden worden immers al duizenden jaren verkondigd. Die teksten herhalen, draagt hooguit bij aan bewustwording maar de echte verandering bestaat natuurlijk uit doen.

Door een aantal gebeurtenissen was ik de ingeslagen weg even kwijt. Ik belandde in situaties waarin de nieuwe waarden, die ik nog maar pril aan het ontwikkelen was, niet werden meegedragen. Verkregen inzichten worden immers niet gemakkelijk overgenomen. Want veranderen leidt tot onzekerheid of, nog erger, tot angst. Daarmee komt het zwarte boven: in plaats van vertrouwen ontstaat argwaan, kritiek wordt persoonlijk opgevat, beschuldigingen beginnen heen en weer te gaan.
Een zinloze bezigheid want, zoals dat bij mij gaat: ik ga ervan wakker liggen, mijn energie loopt weg, de sociale vaardigheden (waar ik voor heb moeten knokken) verwateren. De creativiteit verdwijnt, het plezier ook. Ik laat me blokkeren en ik ga zeuren...

... en weer

Dus deze film komt voor mij op het juiste moment.

“The ego makes you think you’re right...”

Ik besef opnieuw dat het geen zin heeft me te focussen op wat niet goed gaat. Dat het geen zin heeft om iets (in de wereld, bij anderen) te willen bereiken. Iets willen veranderen is immers “ego”. Ik ga er dan vanuit dat iets niet goed is en daarom moet het anders, de dingen, de mensen. Ik zoek het buiten mezelf. Dat leidt tot duwen en trekken. Vermoeiend en weinig effectief.

Inspiratie begint niet voor niets met “in”. Binnen, in jezelf, ligt immers alles al besloten.
De alomtegenwoordige geest (The Source) hoeft “alleen maar” ingeademd, binnengelaten te worden. In het universum gaat alles - zonder het ingrijpen van de mens - immers ook vanzelf.
Als ik gewoon de dingen doe die voor mij goed voelen stel ik ook een daad, geef ik een voorbeeld, heb ik wellicht meer invloed dan nu... Stoppen met in verzet leven, met forceren. In het wonder geloven.

Dus: mijzelf blijven afvragen: "Ben ik, is dat wat ik doe, dienstbaar." En dus niet: “Wat wil ik”.

Zo’n liefde

Zelfs na al die tijd
zegt de zon nooit
tegen de aarde
“Je bent me wat verschuldigd.”

Kijk,
zo’n liefde
verlicht de hele hemel.

~ Hafiz

Informatie en kijken

Alle informatie over de film staat op www.the-shift.nl.
Er is een trailer (NL).
Ik heb de film ook op YouTube gevonden (Engels).

Een In Memoriam is te vinden op kernzaak.com/adieu-wayne

De kleinste vrede - taalles

In het kader van taallessen aan Ahmed, vertalen we Nederlands(talig)e gedichten in het Koerdisch.
Ahmed is al tientallen jaren in Nederland, en genoot bij binnenkomst geen verplichte inburgering. Hij schrijft nog immer voornamelijk Koerdisch (de versie met Arabische tekens) en ik schat dat van zijn vriendenkring op Facebook 2 promille Nederlandstalig is.
Zijn woordenschat is gering en correcte spelling is ver weg... kortom, het is een hele uitdaging!

foto: geertsines.wordpress.com

Deze keer hebben we een klein gedichtje van Leo Vroman uit 2011 onder handen:

De kleinste vrede

Als een musje van achttien gram
met wat olijfdrab aan zijn teentje
op een ochtend bij ons kwam,
en nog eentje, en nog eentje,

dan na onderling beramen
keken zij mij even aan
en tjilpten een verhaaltje samen,
ik zou er geen tjilp van verstaan,

maar zou een vrede ondergaan en
dan voelde ik alle haat en
pijn dit land verlaten.
En o mijn tranen.
O mijn tranen

Uit: Daar (Querido, 2011), pag. 191

Een klein beetje research doet me belanden op een pagina van klassiekegedichten.net, waar de koppeling wordt gemaakt met een veel ouder - en naar het heet ook bekend - gedicht van hem, uit 1954, relatief kort na WOII.
Het is duidelijk dat dit ‘kleinste’ gedichtje afgeleid is van dat veel zwaardere gedicht.
De eerste ervan strofe luidt:

Vrede

Komt een duif van honderd pond,
een olijfboom in zijn klauwen,
bij mijn oren met zijn mond
vol van koren zoete vrouwen,
vol van kirrende verhalen
hoe de oorlog is verdwenen
en herhaalt ze honderd malen:
alle malen zal ik wenen.

[...]

De bespreking beperkt zich tot de actualiteit uit de tekst. De koppeling naar een ver verleden - de ark van Noach, waarin aan het einde van het verhaal over de zondvloed een duif terugkeert met een olijfblad in zijn bek - wordt niet verder uitgewerkt.

Dat moet toch benoemd worden, want wat doet dat “olijfdrab aan zijn teentje”.
Heeft het musje van een olijf gesnoept? En waarom dan?

Ahmed heeft geen kennis van de Bijbel en ook nauwelijks van de Koran. En zo wordt taalles al gauw een reis door de wereldcultuur...

De Koran kent overigens wel verwijzingen naar de zondvloed en ook Noach komt tevoorschijn, maar de duif komt er niet in voor.

De veertien voorschriften van geëngageerd boeddhisme

door Thich Nhat Hanh
Geplukt van bodhitv.nl/articles/show-news/2017-03-09/verkiezingen-boeddhisme-en-gevilde-koeien

1. Verheerlijk geen doctrines, theorieën en ideologieën, zelfs niet de boeddhistische. Boeddhistische filosofieën zijn bedoeld als raadgevende middelen; ze zijn niet de absolute waarheid.
2. Denk niet dat jouw kennis van nu de onveranderlijke, absolute waarheid is. Vermijd tunnelvisie en hecht je niet aan je perspectief. Oefen met het loslaten van je mening om het perspectief van anderen te kunnen zien. Waarheid vind je in het leven zelf en niet alleen in concepten. Wees bereid om een leven lang te leren en op ieder moment de realiteit in jezelf en de wereld te observeren.
3. Dring je wil niet op aan anderen, ook niet aan kinderen. Niet door autoriteit, onder bedreiging, met geld, propaganda, en zelfs niet met onderwijs. Door compassievolle dialoog kun je anderen helpen om fanatisme en een beperkte blik los te laten.
4. Ga het lijden niet uit de weg, en sluit je ogen niet voor het lijden. Blijf je bewust van het bestaan van lijden op de wereld. Zoek naar manieren om in de buurt te zijn van mensen die lijden, door persoonlijk contact, bezoek, beelden en geluiden. Maak jezelf en anderen bewust van de realiteit van het lijden in de wereld.
5. Streef niet naar rijkdom wanneer miljoenen honger hebben. Maak van roem, winst, rijkdom en genot niet je levensdoel. Leef simpel en deel je tijd, energie en materiële behoeften met degenen die het nodig hebben.
6. Laat boosheid en haat los. Leer ze te doorzien in je bewustzijn op het moment dat ze nog maar zaadjes zijn. Zodra ze opkomen ga je met je aandacht naar je ademhaling om de oorzaak van je woede te zien en te begrijpen.
7. Verlies jezelf niet in afleiding en in je omgeving. Blijf oefenen met bewust ademhalen om terug te keren naar wat er in het huidige moment is. Verbind je met de wonderlijke, verfrissende en genezende dingen, zowel binnenin je als om je heen. Plant zaadjes van blijdschap, vrede en begrip in jezelf om de transformatie in de diepten van je bewustzijn te kunnen cultiveren.
8. Spreek geen woorden die tot ruzie leiden en mensen verdelen. Doe je uiterste best om conflicten, groot of klein, bij te leggen en op te lossen.
9. Zeg geen dingen die niet waar zijn omdat je er persoonlijk beter van wordt, of om indruk te maken op anderen. Spreek geen woorden die onenigheid of haat zaaien. Deel geen nieuws waarvan je niet zeker weet dat het waar is. Bekritiseer of veroordeel geen dingen waar je niet zeker van bent. Spreek altijd waarachtig en constructief. Heb de moed om voor jezelf en anderen op te komen bij onrechtvaardige situaties, zelfs wanneer je eigen veiligheid ermee in gevaar zou kunnen komen.
10. Gebruik de boeddhistische gemeenschap niet voor persoonlijk gewin, en maak van je gemeenschap geen politieke partij. Maar een religieuze gemeenschap moet wel een duidelijk standpunt innemen tegen onderdrukking en onrecht, en ernaar te streven om de situatie te veranderen zonder conflicten en tweestrijd.
11. Beoefen geen beroep dat schadelijk is voor mensen of natuur. Investeer niet in bedrijven die anderen hun levenskansen ontnemen. Kies een beroep waarmee je jouw ideaal van compassie kan realiseren.
12. Dood niemand. Laat anderen niet doden. Doe alles wat je kunt om het leven te beschermen en oorlog te voorkomen.
13. Bezit niets dat aan anderen toebehoort. Respecteer het eigendom van anderen. Behoed anderen ervoor om te profiteren van menselijk lijden of het lijden van andere soorten op de wereld.
14. Mishandel je lichaam niet. Leer om met respect met je lichaam om te gaan. Zie je lichaam niet slechts als een instrument. Bewaar je levensenergie (seksueel, adem, geest) voor het realiseren van de Weg. (Voor broeders en zusters die geen monniken of nonnen zijn:) Seksuele expressie mag er niet zijn zonder liefde en toewijding. Wees je in seksuele relaties bewust van het lijden dat ze in de toekomst kunnen veroorzaken. Respecteer de rechten en verbintenissen van anderen omwille van hun geluk. Wees je bewust van de verantwoordelijkheid die het brengen van nieuw leven in de wereld brengt. Mediteer en contempleer over de wereld waar je nieuw leven op zet.

Originele tekst van: www.lionsroar.com/the-fourteen-precepts-of-engaged-buddhism

From “Interbeing: Fourteen Guidelines for Engaged Buddhism,” Revised edition: Oct. 1993 by Thich Nhat Hanh, published by Parallax Press, Berkeley, California.

Een volledig gesloten zelfvoorzienend ecosysteem

Dit is misschien wel het oudste kleinste ecosysteem in de wereld. Een tuin in een fles, geplant door David Latimer in 1960, voor het laatst water gegeven in het jaar 1972 voordat die goed werd verzegeld. David Latimer, 80, uit Cranleigh in Surrey wilde uitproberen hoe lang het ecosysteem zal overleven en naar ieders verbazing gedijt de kleine wereld nog volledig op gerecyclede lucht, voedingsstoffen en water. Het enige waarmee deze flessen-tuin gevoed wordt is licht, zonder welke er geen energie voor de planten binnen zou zijn om hun eigen voedsel te maken en te blijven groeien. Anders dan dat is dit een volledig zelfvoorzienend ecosysteem met de plant en de bacteriën in de bodem die samenwerken.
·

... an entirely self-sufficient ecosystem

This maybe perhaps the smallest oldest surviving ecosystem in the world. A garden in a bottle, planted by David Latimer in 1960 was last watered in the year 1972 before it was tightly sealed. David Latimer, 80, from Cranleigh in Surrey wanted to experiment how long the ecosystem will survive and to everybody’s amazement the little world is still thriving entirely on recycled air, nutrients and water.

The only external thing fed to this bottled-garden was light without which there would be no energy for plants inside to create their own food and continue to grow. Other than that this is an entirely self-sufficient ecosystem, with the plant and bacteria in the soil working together.

Bron: dailymail.co.uk/sciencetech/article-2267504/The-sealed-bottle-garden-...

Vis noch Vlees

Op 24 augustus 2013 geplaatst op www.duurzaamzwolle.nl

Ik vraag me al geruime tijd af hoe het toch komt dat er relatief gezien erg weinig verandert, dat - in mijn waarneming - betrekkelijk weinig mensen zelf het hele heft in handen nemen en de duurzame schoenen aantrekken.
Gisteren een documentaire gekeken - op uitzending gemist, anderhalf uur(!) uit mei 2011 - waarin dat heel erg duidelijk wordt.
Een belangrijke waarneming van normaal menselijk gedrag daarin, verteld door een psychologe, ergens aan het einde:
  “Niemand doet iets, dus het is vast niet zo erg”.
Dat staat bekend als ‘meervoudige onwetendheid’.
Bekende uitspraken in dat kader zijn:
  “ze lossen het wel op”
  “wat ik doe maakt zo weinig uit”
kortom:
  “ze hieven het glas, ze deden een plas en lieten alles zoals het was”.

Zelf ben ik, sinds het eerst rapport van “De Club van Rome” - uit 1972, ‘Grenzen aan de groei’ - ruim veertig jaar geleden – me steeds meer gaan verdiepen in de situatie waar we met de vergaande ontwik­ke­lin­gen en bevolkingsgroei met de wereld naar toe gaan.
Ik heb me de consequenties ervan aangetrokken en ben ernaar gaan leven.

In het algemeen is het om mij heen kruimeltjeswerk gebleven. Spullen worden beter, apparaten en auto’s zuiniger, maar we zijn tegelijk zóveel meer gaan gebruiken, rijden, vliegen, consumeren dat het helemaal geen verschil maakt, integendeel, we gebruiken alsmaar meer…
Inmiddels is het mij duidelijk (en dat is helaas geen zwartkijkerij):
We stevenen met ze allen rechtstreeks en zonder dralen af op de ondergang van de mensheid!
En we sleuren daarin een groot deel van het overige leven mee.
Ik heb nog lang gedacht dat ik me druk maakte voor de toekomst van mijn kinderen. Maar dat is een vergissing gebleken. Als er niet heel snel dingen grondig veranderen ga ik het zelf meemaken!
Alleen, heel snel dingen veranderen, daar geloof ik met die documentaire in mijn achterhoofd niet meer in.

De documentaire heet “Vis noch Vlees”, het gaat over ons consump­tie­patroon en dan vooral over de dierlijke component daarin. Het reali­teit­sgehalte is bijzonder groot, omdat er tijdens het maken van het programma vérgaande proeven zijn gedaan met de eigen bevolking van de omroepkantine (gezamenlijk van EO, VARA en VPRO).
Iedereen moest eraan geloven. Ook werden er gedurende de opnamen experimenten gedaan met een aantal proefpersonen.
Je zou kunnen verwachten dat mensen die dicht bij de materie zitten, mede door hun journalistieke werk goed op de hoogte zijn, daar ook consequenties uit trekken…

Bekijk de uitzending:

vpro.nl/speel~VPWON_1159507~vis-noch-vlees-vpro-thema~.html