maandag 1 februari 2016

Stultitiafobie

Het ging een poos best goed. Ik kon mild zijn naar de moeilijkste mensen, ik kon altijd wel begrip opbrengen, ik snapte ook dat mensen gemakkelijk bang te maken zijn en dan vreemde gedachten ontwikkelen. Kortom liefde overwon nog.

De gebeurtenissen van de laatste tijd, de ene onverstandige (politieke) daad na het andere exces (en vooral de reacties erop) waren voor mij verontrustend. Toch geloofde ik voortdurend in een omkering, terugkeren op schreden, het inzien dat er dingen zijn die gewoon echt niet kunnen, dat sommige maatregelen gewoon niet werken. Dat de samenleving veerkrachtig genoeg is om met extremen om te gaan. Dat onze overheid krachtig stelling neemt tegen afkeurenswaardige praktijken.

Helaas, als ik de reacties op allerlei gebeurtenissen zie, dan kan ik niet anders concluderen dan dat mensen vanuit angst volstrekte onredelijkheid vertonen. Zoals bang worden voor honderdduizenden immigranten als enkele tientallen zich misdragen. Zonder blijkbaar in het achterhoofd te houden dat misdragingen niet specifiek zijn voor een bepaalde groep, maar optreden binnen zo ongeveer alle samenlevingen inclusief de onze.
Ik heb wat huiswerk gedaan en vond bijvoorbeeld dat hier in Nederland 1 op de 7 vrouwen (meer dan 14%) te maken heeft (gehad) met ongewenst seksueel verkeer. Ongeveer 90% van die groep vindt verkrachting de juiste omschrijving. 40% (!) van alle vrouwen heeft te maken (gehad) met ongewenste intimiteit / aanranding.

Er zijn nu dus grote groepen mensen die extra gevaar duchten van migranten en het een reden vinden om tienduizenden vluchtelingen, die geen kant meer op kunnen en die met die kwestie niets uit te staan hebben, bestaansmogelijkheden te onthouden.
En in plaats van dat onze volksvertegenwoordigers daarin een aanleiding zien om zich van dergelijke gedachtegangen en uitspraken krachtig te distantiëren, gooien ze olie op het vuur. Wordt er zelfs geopperd om vluchtelingen gedurende vijf (!) jaar mogelijkheden en taallessen te onthouden, want misschien gaan ze toch weer weg.


Stultitiafobie

Ik heb gezocht naar een woord voor het gevoel dat mij heftig bekruipt - angst voor dwaasheid. Het bestond nog niet... Ik heb het daarom maar zelf gemaakt - stultitiafobie - angst voor domheid, dwaasheid, zotheid.
Ik noem het een fobie, want “[...] de angst staat niet in verhouding tot de reële bedreiging die van de situatie of het object uitgaat en de lijder is zich hiervan goed bewust...”

Stuitend

Onze politieke leiders brengen zelf met valse informatie de (hulp aan) vluchtelingen in diskrediet. Ze denken dat grenzen sluiten het probleem oplost en dat bommen gooien nuttig effect heeft. Terwijl ze toegeven dat de kans op aanslagen er ook door toeneemt. Hoe dom kun je zijn...
De Volkkrant:
'Uit angst voor mensen die vrijheid haten, gaan we vrijwillig aan de ketting liggen'

Onze angst voor gewelddadige terreur staat overigens totaal niet in verhouding tot hetgeen we werkelijk te vrezen hebben, schrijft columnist Joyce Brekelmans. 'Het aantal Nederlandse burgerdoden gerelateerd aan fundamentalistisch moslimterrorisme staat tot nu toe welgeteld op één.'
Uit de “Lof der Zotheid (Moriae encomium, sive Stultitiae laus)” van Desiderius Erasmus uit 1511 Hoofdstuk 23: Door de zotheid komen oorlogen
In dit hoofdstuk zegt Erasmus dat de bron van alle oorlog de zotheid is. "Wat is er zotter dan om welke redenen ook een strijd aan te gaan van dien aard dat beide partijen er meer nadeel dan voordeel van ondervinden?”


Ode to Joy

Gelukkig zijn er ook nog mooie gebeurtenissen. Waaraan je ziet hoe gemakkelijk het kan zijn om mensen in één gevoel te verbinden.
Flash Mob Started by One Little Girl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten